Jeśli nigdy wcześniej nie robiłeś przepisu na rosół z kości, twój nowy bulion zagości na stałe na twoim stole. Zobaczysz, jak łatwy, pyszny i wszechstronny jest ten domowy bulion z kości. Już nie musisz zastanawiać się ile kiedykolwiek zapłaciłeś za te kartony słonej wody z bulion z kości służy nie tylko jako bogata baza do zup i dodatek smaku w zupach warzywnych, ale także dostarcza białko, które nie jest tak powszechne w standardowej polskiej diecie – to białko w twoim ciele, które utrzymuje wszystko razem. Wspiera silną skórę, włosy i paznokcie oraz poprawne trawienie. Kolagen zawiera także aminokwas, który pomaga ci nasz prosty przepis na bulion kostny i czerp z niego brzmi lepiej niż dobra książka, puszysty koc i ciepły kubek rosołu przed snem?Składniki:2 łyżki masła lub ghee3 średnie marchewki, obrane i pokrojone w szerokie kawałki3 łodygi selera, obrane i pokrojone w szerokie kawałki2 kg różnych kości ze szpikiem wołowym 1 świeży bukiet garni (do wyboru świeże oregano, rozmaryn, tymianek, szałwia itp.)1 do 2 łyżek octu jabłkowego1 filiżanka protein kolagenu na litr bulionu (opcjonalnie)Himalajska różowa sól do smakuInstrukcja przygotowania:W dużym garnku delikatnie podsmaż marchewkę i seler przez kilka minut, aż będą kości wołowe, bukiet garni i zalej wodą. Dodaj ocet jabłkowy do wody, ponieważ pomaga wyciągnąć składniki odżywcze z na wolnym ogniu (nie zagotuj) przez 8–14 godzin. Możesz to zrobić w wolnowarze, jeśli bulion osiągnie pożądany kolor i smak, usuń kości i odcedź odpowiednią ilość kolagenu (jeśli jest stosowany) do ilości bulionu i mieszaj aż do Dodaj sól do smaku, a następnie przechowuj w słoikach do następnego możesz go zamrozić, aby był gotowy do następnego spożycia. Wlej bulion do foremek do kostek lodu. Taki bulion przyda się podczas robienia sosów lub jako dodatek do warzyw. Teraz, gdy wiesz, jak zrobić bulion kostny, wykorzystasz go we rosół z kości wołowych

Obgotowane flaki przekładamy do garnka, wlewamy odcedzony bulion z jarzyn i kości wołowych, doprawiamy wywar papryką ostrą, zielem angielskim, liśćmi laurowymi i majerankiem, gotujemy na małym gazie przez ok. trzy godziny. Pod koniec gotowania kroimy cebulę, a pozostałą włoszczyznę ścieramy na dużych oczkach tarki.

Wywar lub inaczej bulion gotowany na kościach wołowych, drobiowych, cielęcych, jagnięcych czy rybnych jest obecny w wielu dietach różnych kultur. Jest stosowany w kuchni śródziemnomorskiej, Chinach czy Japonii. Buliony kostne są bogate w składniki odżywcze i pomagają zachować zdrowie. Zdrowotny bulion gotuje się na wolnym ogniu, aby mogły uwolnić się związki takie jak kolagen, glicyna, prolina i glutamina. Zalety wywaru kostnego Poprawa jakości skóry Pomaga w leczeniu zespołu nieszczelnego jelita Poprawia zdrowie stawów i mięśni Wspomaga detoksykację Wpływa na zdrowie mózgu Wywar dla skóry Kolagen pomaga w tworzeniu elastyny odpowiedzialnej za młodość skóry. Integralność kolagenu ma istotne znaczenie dla utrzymania skóry w dobrej kondycji i niwelowania oznak starzenia. Badanie z podwójną ślepą próbą i kontrolowanym placebo, wykazało, że 2,5–5 gramów hydrolizatu kolagenu stosowanego 1 raz dziennie przez osiem tygodni, u kobiet w wieku 35–55, pomogło uzyskać elastyczność i nawilżenie skóry, oraz zapobiegało utracie wody i szorstkości skóry. W innym badaniu po czterech tygodniach stosowania kolagenu, osoby z grupy badanej, wykazały statystycznie istotną poprawę w porównaniu z osobami stosującymi placebo, pod względem nawilżenia i parowania skóry. Nastąpiło zauważalne zmniejszenie oznak przyspieszonego starzenia. Wywar dla jelit Żelatyna wspiera zdrowie i integralność jelit. Wspiera przeciwzapalne działanie poprzez hamowanie cytokin prozapalnych. Wywar dla stawów i mięśni Bulion jest źródłem kolagenu, który pomaga zachować elastyczność stawów, zapobiegając degradacji. Prolina wraz z innymi aminokwasami wpływa na zwiększenie syntezy białek mięśniowych. Wywar dla kości W wywarze znajdują się wapń i kolagen potrzebne dla zdrowia kości. Wraz z uzupełnieniem diety (lub suplementacją) w witaminę D i magnez może stanowić dobrą profilaktykę osteoporozy. Wywar wspomaga detoksykację Bulion zawiera glicynę, potas i siarkę, które wspomagają detoksykację zarówno komórkową, jak i wątroby. Glicyna stymuluję produkcję glutationu, będącego ważnym przeciwutleniaczem naszgo organizmu. U ludzi glicyna zmniejsza stres oksydacyjny u osób z zespołem metabolicznym. Dobry wywar oprócz kości zawiera ekologiczne warzywa, czosnek, zioła, kurkumę i inne przyprawy, które dodatkowo wspierają detoksykujące działanie. Wywar wspiera zdrowie mózgu Wiele składników odżywczych zawartych w bulionie wpływa korzystnie na nasz mózg. Np. znajdujący się wapń jest niezbędny do przewodzenia nerwowego. Jony wapnia wpływają na pobudzanie komórek nerwowych. W tym procesie uczestniczy szereg białek, których zadaniem jest regulowanie neurotransmisyjnego działania jonów wapniowych. Niedobór wapnia wpływa na tę transmisję i może powodować wiele neurologicznych objawów. Wykazano, że glicyna chroni przed śmiercią neurony u osób po udarze niedokrwiennym. Są doniesienia, że odgrywa istotną rolę w rozwoju mózgu u dziecka będącego jeszcze w łonie matki oraz w ciągu pierwszych kilku miesięcy po narodzinach. Składniki odżywcze wywaru (bulionu) gotowanego na kościach Składniki mogą się różnić w zależności od kości i sposobu oraz czasu przygotowania, jednak można wyodrębnić pewne stałe elementy. Kolagen Żelatyna Kwas hialuronowy Arginina Glicyna Prolina Glutamina Minerały Wapń Miedź Cynk Magnez Żelazo Mangan Fosfor Potas Sód Ważne jest pochodzenie składników wywaru na kościach. Tylko składniki z dobrego źródła gwarantują, że bulion będzie prawdziwie odżywczy. SKŁADNIKI 2 kg kości z mięsa (wołowina, jagnięcina, cielęcina), przerąbane, z dobrego źródła 3 nóżki z kurczaka z wolnego wybiegu (opcjonalnie) 3 marchewki 2 pietruszki kawałek selera 1 cebula 2 łyżki octu jabłkowego 1-2 łyżeczki soli himalajskiej szczypta kurkumy Opcjonalnie: 1 ząbek czosnku, 1 pęczek pietruszki, kilka suszonych borowików, 2 grzybi mung, 4 suszone śliwki, kombu, ziele angielskie, liście laurowe, przyprawy (lubczyk, majeranek, tymianek) WYKONANIE Do dużego garnka wkładamy kości i mięso, zalewamy przefiltrowana wodą, około 4-5 litrów. Kości można wcześniej podpiec w piekarniku, około ½ godziny w 200 stopniach. Do wody z kośćmi dodajemy 2 łyżki naturalnego octu jabłkowego i zostawiamy na 20 minut. Kwas wpływa na biodostępność składników odżywczych w kościach. Warzywa obieramy, myjemy i kroimy na kawałki. Wkładamy do bulionu. Dodajemy zioła i przyprawy. Doprowadzamy do wrzenia, a następnie zmniejszamy temperaturę. Bulion powinien gotować się na wolnym ogniu bardzo powoli. Przez pierwsze około 2 godziny zbieramy łyżką szumowiny, które tworzą się na powierzchni. Rosół gotujemy w zależności od rodzaju kości. Wołowy – 48 godzin, drobiowy – 24 godziny, rybny – około 8 godzin. Po ugotowaniu przecedzamy. Gotowy rosół pijemy samodzielnie, możemy też używać jako baza do innych zup lub sosów. W lodówce przechowujemy do 5 dni. Jeśli mamy więcej rosołu, możemy zamrozić w słoikach. Dla uzyskania efektu terapeutycznego polecam pić około 200 ml dziennie, czyli około jednej szklanki. Jeśli chcesz otrzymywać więcej informacji na temat zdrowej diety, pięknej skóry czy zdrowego stylu życia, pobierz prezent i zapisz się do newslettera. Nie obawiaj się spamu. Wysyłam go najwyżej raz na dwa, trzy tygodnie i umieszczam w nim tylko ważne informacje. Źródła:

A ja bym powiedziała tak- przepis jest po prostu urwany i nie dopisano do czego taki wywar się używa . Kiedyś gotowano takie wywary jako bazę do wykorzystania przy robieniu zup, sosów .Tyle że warto by dopisać , że wywar trzeba potem przecedzić .Jak się kości gotuje przez 4 godziny na średnim gazie to 3/4 płynu jakim zalano kości odparuje , a wywar po ostudzeniu zamieni się

Nigdy nie robiłam demi glace w domu. Nauczyłam się go w pracy, ale nie próbowałam gotować w swojej kuchni ze względu na długotrwały i mocny zapach pieczonych, a później gotowanych kości wołowych. Nie mieliśmy też wyciągu. Nie mieliśmy, ale już mamy. Dlatego kiedy zobaczyłam w mięsnym na Królewskiej kości wołowe, spychany do głębi świadomości pomysł na demi glace nagle odbił się od dna i wytrysnął tuż przy uchu. Nabyłam więc kości, idąc z jednorazową reklamówką przez calutkie centrum Krakowa. Jedna z kości przebiła nawet folię i zawadiacko wystawiała się na smog. Aż dziw, że nie biegły za mną hordy Burków i Azorów. Mężowi nic nie powiedziałam, postanowiłam postawić go przed faktem dokonanym i zrobić niespodziankę. Tyle się nasłuchał ode mnie o tym mitycznym demi glace… Wiem że jak wróci z pracy, w jego nozdrza uderzy intensywny zapach, ale biorę to na siebie. W końcu kiedy rodzice czyścili księgi wołowe, a potem je gotowali na flaki, smród był najgorszy ze wszystkich smrodów kuchennych. Ale efekt końcowy? Przecież takie flaczki domowe to poezja. A taki demi glace? To najlepszy sos do pieczonego mięsa, jaki możecie sobie wyobrazić. Proces jego powstawania jest długotrwały, ale nie pracochłonny. Najpierw się piecze kości i warzywa, potem się to wszystko gotuje co najmniej dzień, a na końcu jeszcze redukuje z czerwonym winem. Na końcu z wielkiego gara powstaje jakieś pół litra do litra ciemnej galarety, która jest wspaniałą bazą do innych sosów. A jej smaku nie zastąpi nic. Te pyszne ciemne sosy, które podają Wam do mięsa w dobrych restauracjach opierają się właśnie na demi glace. To kolejny krok w sztuce kulinarnej, obok sufletu. Producenci kostek rosołowych i sosów pieczeniowych próbują wszystkim wmówić, że ich wyroby zastąpią smaki z naturalnych wywarów. Hahahahahahaha! (długi, sardoniczny śmiech) Wołowy sos pieczeniowy Czas przygotowania: 24 godziny Składniki: 2 kg pociętych kości wołowych 5 marchewek 5 cebul 2 selery 2 korzenie pietruszki por kilka liści laurowych butelka czerwonego wytrawnego wina Nastawiamy piekarnik na najwyższą dostępną temperaturę. Układamy umyte warzywa korzenne (można przeciąć je wzdłuż na pół), kości i przecięte cebule wraz z łupiną na blaszce wyłożonej papierem. Gdy piekarnik się nagrzeje, wstawiamy blaszkę do środka na około 40 minut. Warzywa i kości zaczną się lekko palić, ale o taki efekt nam chodzi. Radzę też włączyć wyciąg, bo zapach pieczonych kości i warzyw nie należy do najprzyjemniejszych. Po tym czasie wyjmujemy blaszkę, bierzemy duży garnek (10 litrów) i przekładamy wszystko do niego. Zalewamy zimną wodą, dodajemy pora i liść laurowy i zagotowujemy po przykryciem. Kiedy zacznie się gotować, zdejmujemy pokrywkę i zostawiamy sos na wolnym ogniu, żeby cały czas odparowywał. Gdy dwukrotnie zmniejszy objętość, dolewamy wody, tak żeby garnek był pełny i znowu odparowujemy. Jeśli nie uda nim się odparować do 2-3 litrów, zostawiamy to na następny dzień. Kiedy mamy już właściwą ilość płynu, przecedzamy go do mniejszego garnka, dodajemy całe wino i ponownie odparowujemy, aż sos zmniejszy trzykrotnie objętość. Po tym czasie zdejmujemy z ognia i studzimy. Gdy całkowicie wystygnie, na wierzchu zbierze się tłuszcz, który będzie dla sosu naturalną barierą. Sos można trzymać w lodówce miesiąc, wtedy trzeba go przegotowywać co kilka dni, można też podzielić go na porcje wielkości sporej kostki lodu i zamrozić, wtedy spokojnie przeleży pół roku, nie niepokojony przez nic i nikogo. Mnie wyszło około pół litra płynu, który po zastygnięciu zamienił się w bardzo ciemną, zwartą galaretkę (mnogość żelatyny). Porcji wyszło około dwudziestu. Cena składników to około 20 zł, plus trochę czasu. Cena jest śmieszna w porównaniu z produktem, który otrzymujemy. A zapach sosu mój mąż uznał za atrakcyjny. Rada: Demi glace warto robić wtedy, gdy ma się sporo czasu, np. w weekend. Rada 2: w końcowej fazie zaglądajcie do sosu częściej, bo może się przypalić.

Bulion kolagenowy to coś więcej niż zwykły rosół. To wyjątkowy wywar na bazie kości, bogaty nie tylko w kolagen, ale i kwas hialuronowy, magnez, potas i wapń. Jego ogromnym walorem jest też glutamina, czyli aminokwas, wzmacniający odporność i przyspieszający regenerację po wysiłku fizycznym oraz urazach. Wszystkie to dobroczynne

Pijąc rosół czujemy się świetnie, a każdy kolejny łyk to radość dla naszych komórek. Dzieje się tak dlatego, że rosół jest źródłem energii i składników odżywczych niezbędnych w procesie uzdrawiania naszego organizmu. Kolagen i żelatyna Kolagen jest integralną częścią naszych kości i źródłem wielu aminokwasów. Kiedy długo gotujemy wywar to kolagen z kości rozkłada się na żelatynę, która jest dla naszego organizmu niezbędna. Dlaczego? Żelatyna to broń w walce ze stanem zapalnym. Jak wiadomo (chyba?) rosół jest orężem w walce ze stanem zapalnym. Glicyna, która pochodzi z żelatyny znajdującej się w wywarze z kości, odgrywa bardzo ważną rolę. Hamuje miejscowe i ogólnoustrojowe stany zapalne. Wygaszone stany zapalne redukują objawy chorób autoimmunologicznych, takich jak artretyzm, choroba Leśniowskiego-Crohna, RZS czy łuszczyca. Żelatyna uzdrawia jelita. Regeneruje śluzówkę jelita poprzez odbudowę zniszczeń wywoływanych nadmiarem kwasów oraz wzmacnia ochronę błony śluzowej żołądka. Glicyna chroni i uzdrawia śluzówkę jelita poprzez zapobieganie stanom zapalnym śluzówki, reguluje system immunologiczny i ochronia komórki. Związki mineralne Rosół na kościach zawiera duże ilości związków mineralnych w ich naturalnej postaci, takich jak fosfor, magnez i jodyna (obecna w wywarze rybnym). Choć wywar z kości nie zawiera dużej ilości wapnia to występuje on w formie łatwej do przyswojenia. Dlaczego? Ponieważ wywar jest nośnikiem międzykomórkowym wszystkich związków mineralnych. Jodyna obecna w wywarze z ryb pomaga regulować hormony tarczycy. Wapń, który znajduje się w każdym wywarze wspomaga utrzymanie prawidłowego poziomu hormonów. Prawidłowy poziom hormonów to prawidłowe trawienie pokarmów, Fosfor odgrywa bardzo ważną rolę w prawidłowym odżywianiu naszych komórek, Magnez poprawia trawienie i korzystnie wpływa na stan naszej skóry. Witaminy, tłuszcze i alkiloglicerole Szpik kostny, który znajduje się w kościach jest kolejnym skarbcem składników odżywczych tak ważnych dla naszego organizmu. Jest on najlepszym źródłem zdrowych tłuszczów, a także żelaza i witaminy A. Zawiera związki zwane alkiloglicerolami, które chronią nas przed nowotworami poprzez wzmacnianie naszego systemu immunologicznego. Glukozamina i siarczan chondroityny Wywar z kości chroni i odżywia nasze stawy, chrząstki i mięśnie. Kości zwierzęce zawierają chrząstki, które są bogatym źródłem nie tylko kolagenu, ale także glukozaminy i siarczanu chondroityny. Dostarczenie do organizmu tych związków nie tylko poprawia stan naszych kości i stawów, ale wpływa też na wygaszanie stanów zapalnych. Ten uzdrawiający napój dostarcza również kwasu hialuronowego, który poprawia stan chrząstek i umożliwia bezbolesny ruch stawów. Aminokwasy Wywar z kości to także niezbędne dla organizmu aminokwasy. Kiedy nasze zdrowie szwankuje to organizm nie radzi sobie z wytworzeniem odpowiedniej ilości aminokwasów. W tym momencie przychodzi nam z pomocą właśnie wywar na kościach. Jest źródłem czterech kluczowych aminokwasów: glicyny, proliny, argininy i glutaminy. Glicyna odgrywa kluczową rolę w zwalczaniu stanów zapalnych. Jest także jednym ze składników kolagenu. Wspomaga usuwanie toksyn z wątroby oraz zasypianie, Nasz organizm potrzebuje proliny, argininy i glutaminy, aby utrzymać nasze mięśnie, stawy, jelita i skórę w doskonałym stanie, Prolina pomaga syntezować białka, przyspiesza gojenie się ran oraz wspomaga funkcjonowanie stawów, ścięgien oraz chrząstek, Arginina odpowiedzialna jest za usuwanie toksycznego amoniaku powstałego w cyklu mocznikowym oraz szkodliwych produktów przemiany materii, Glutamina to potężny regenerator jelit i może uchronić nas przed wrzodami. Wywar na kościach to nie tylko nowomodny napój, o którym coraz częściej mówi się w mediach i internecie. To prawdziwe i naturalne lekarstwo, które przynosi same korzyści każdej komórce naszego organizmu. Kiedy zsumujemy je wszystkie to zrozumiemy, dlaczego na całym świecie różne społeczności tak bardzo je sobie cenią: polskie babcie, które leczą przeziębienia rosołem z kury, karaibscy rodzice, którzy podają swoim chorym dzieciom zupę z nóżek wołowych oraz koreańscy uzdrowiciele, którzy przypisują swoim pacjentom wywar rybny, aby wzmocnić odporność układu immunologicznego. Jak zatem zabrać się do przygotowania wywaru z kości. Gdzie możemy dostać najlepsze kości? Najlepszym rozwiązaniem jest zaprzyjaźnić się z lokalnym rzeźnikiem. Oczywiście najlepszym z możliwych rozwiązań jest znalezienie produktów pochodzących z dobrej jakości zwierząt, z wolnego wybiegu, karmionych trawą, z ekologicznego chowu. Kości będą źródłem niezwykle pożywnego wywaru. Jakie kości wybierać? Wybieramy kości ze szpikiem i dużą ilością chrząstek, ponieważ zawierają one kolagen, który podczas powolnego gotowania zamieni się w żelatynę. Najlepszy wybór to: kości wołowe ze szpikiem, stawy, nóżki wołowe lub wieprzowe, ogony oraz golonka. Nóżki są doskonałym dodatkiem z uwagi na zawarty w nich kolagen. Kiedy przygotowujemy wywar to możemy dodać również szyjki lub żeberka, które podniosą walory smakowe. Jeśli preferujemy wywar drobiowy, to możemy wykorzystać korpusy, łapki i szyjki. Łapki są bardzo ważną częścią drobiowego wywaru ze względu na kolagen. Jeśli nie możemy ich dostać, to dodajemy nóżkę wieprzową. Jeśli przygotowujemy duży garnek wywaru to wykorzystujemy całego kurczaka lub dodatkowe nóżki czy skrzydełka. Mięso wpływa na smak wywaru, ale też dostarcza dodatkowych składników odżywczych. Wywar rybny. Należy unikać ryb hodowlanych. Najlepszymi rybami do przygotowania wywaru są: halibut, turbot, dorsz, tilapia. Doskonałym rozwiązaniem jest znalezienie sklepu rybnego, gdzie sprzedawane są świeże ryby. Ludzie przeważnie kupują filety, a nam najbardziej przyda się to co po nich pozostanie. Zapytajmy więc sprzedawcę, czy nie odłoży dla nas głów, płetw i ości. Rybie głowy to najlepszy wybór. Ich widok nie jest może zachęcający do gotowania, ale to właśnie one są źródłem potrzebnej nam żelatyny. Do poprawy smaku możemy dodać niewielką ilość skorupiaków. Choć to może zabrzmi dziwnie, to polecamy zbieranie kości każdego dnia. Kiedy przygotowujemy na obiad kurczaka czy żeberka to nie wyrzucajmy kości. Zbierajmy je i odkładajmy do torebki. Możemy przechowywać je w zamrażarce, aż do czasu kiedy nazbieramy odpowiednią ilość. Może to trochę potrwać, więc dodawajmy je do tych zakupionych. Kilka wskazówek Przygotowanie wywaru z kości nie jest skomplikowane, ale jeżeli robimy to pierwszy raz to dobrze jest pamiętać o kilku zasadach. Po pierwsze, nasz wywar po ostudzeniu powinien być gęsty i galaretowaty. Jeśli taki nie jest to odpowiedzmy sobie na kilka pytań: Czy wybraliśmy odpowiednie kości? Pamiętajmy o dodatku nóżek wieprzowych lub kurzych łapek, Czy nie dodaliśmy za dużo wody? Dodanie dodatkowej ilości wody podczas gotowania rozrzedza wywar. Dodajemy jej tylko tyle, aby pokryły wszystkie składniki znajdujące się w garnku. Dodawana woda powinna być gorąca, aby nie zaburzać procesu gotowania. Czy wywar się gotował? Przygotowanie wywaru polega na długim i powolnym gotowaniu. Do przygotowania wywaru najlepsze są garnki z grubym dnem oraz wolnowary. Czy gotowaliśmy wywar odpowiednio długo? Należy pamiętać, że czas gotowania wywaru z kości zależy od rodzaju używanych kości. Po drugie, pamiętajmy o dodatku octu jabłkowego. Jest on kluczowym elementem i nie można go pominąć. Ocet jabłkowy rozpuszcza kości i wydobywa z nich składniki odżywcze oraz aminokwasy. Po ugotowaniu nie wyczujemy smaku octu jabłkowego, a więc nie zapominajmy o nim! Po trzecie, sól. Pamiętajmy, że nie używamy soli do gotowania wywaru, dodajemy ją dopiero przed podaniem. Wsypujemy prosto do naszego kubka z wywarem. Sól jest ważna dla naszego zdrowia. Najlepsza to sól kamienna, morska lub himalajska. I po czwarte, kiedy już przygotujemy pierwszy wywar to z następnym nie bójmy się eksperymentować. Możemy dodawać różne zioła i przyprawy, mieszać swoje ulubione smaki. Tymianek i czosnek świetnie nadają się do wywaru drobiowego. Kiedy mamy już gotowy swój pierwszy wywar, to dodajmy do kubka swoje ulubione przypraw i sprawdźmy jak smakuje. Zawsze lepiej jest przetestować nowy smak w kubku, zanim dodamy nowe przyprawy do garnka. Naprawdę warto popijać ten uzdrawiający napój. Nasz organizm z pewnością odwdzięczy się nam za to zdrowiem, świetną kondycją i nieprzemijającym, pięknym wyglądem.

Około 1,3 -1,5 l sosu. 200 ml słodkiego wina sherry (można zastąpić winem madera lub muscatem) 1) Piekarnik rozgrzać do 180ᵒC. 2) Kości cielęce umyć, wysuszyć papierowym ręcznikiem wyłożyć w dużym żaroodpornym naczyniu. Wstawić do piekarnika i piec, obracając od czasu do czasu, aż kości będą równomiernie rumiane.

Zimne nóżki, salceson, galareta… Nie wiem jak Wy, ale ja lubie takie specjały. Salceson u mnie w domu jadało się często. I choć miałam kilkuletnią wege przerwę na tego typu żywność, to teraz znowu chętnie po nie sięgam. Ale kupuje salceson rzadko – kiedyś w pierwszym lepszym mięsnym po zapoznaniu sie ze składem oferowanego salcesonu… postanowiłam więcej nie kupować owego – w pierwszym lepszym mięsnym. Tylko – jeśli już – z zaufanych źródeł. Zachecam jednak do robienia galarety – tzw „zimnych nóżek” – czy też swoistej odmiany salcesonu – w domu. To bardzo proste, potrawa praktycznie „robi się sama” – bowiem najważniejsza czynność podczas przygotowania tego dania to dłuuugie gotowanie. Galaretkę mięsną można zrobić z następujących składników: – goleń wieprzowa – najlepiej cała, z kopytkiem, koniecznie rozrąbana na części – tak by szpik miał szansę się wydostać do potrawy – kurze łapki (nóżki) plus skrzydła, szyjka i kawałki mięsa, moze być też korpus, równieć najlepiej rozrąbane na części, łapki najlepiej 4 szt plus inne kostne częsci kury – kości wołowe/wieprzowe – obrane z mięsa – ale z wszelkimi powięziami, chrząstkami – kość rozrabana Ja najczęściej robię galaretkę z golonek wieprzowych, ale jak mamy dostęp do kości wołowych – to taka galareta (wywar – tzw z ang. bone broth) to cudo. Taki wywar kostno-mięsny to wspaniałe źródło substancji odżywczych (białko, minerały, tłuszcze). Zawiera cenny kolagen oraz sporo witamin z grupy B. Minerały i kolagen wzmacniają kosci i stawy… Warto robić wywary mieszane – czyli z kości i mięsa, tak by wachlarz składników odżywczych był bogatszy. Taki wywar można gotować raz na kilka tygodni ogromny gar (zwłaszcza, że kości zwykle i tak wymagają dużego gara) i porcje pomrozić lub zapasteryzować w słoikach. Stanowi on wspaniałą bazę do wszelkich zup, sosów i oczywiscie może być jadany na zimno – z chrzanem czy musztardą lub sosem chrzanowym (tutaj link do wpisu na temat jak przygotowac chrzan i ćwikłę). SPOSÓB PRZYGOTOWANIA: – kości i kawałki mięsa (kości należy rozrąbać – tak by mógł z nich wydostać sie szpik podczas gotowania. Szpik można także spożyć na surowo – na przykład w postaci takich przepysznych SZPICZAKÓW 😀 – serdecznie polecam) przygotować do gotowania – umieścić składniki w garze, dodać przyprawy – ja dodaję liść laurowy, majeranek, ziele angielskie, pieprz i sól oraz lubczyk – zalać wodą i gotować przynajmniej 4 godziny – a w przypadku wywaru bardziej kostnego (z mniejszą lością mięsa) 6 lub więcej godzin. Jeśli gotujemy wywar głównie z kości – np kości szpikowych wołowych (lub wieprzowych), to mięso można dodać na około 2 godziny przed końcem gotowania. Nie zostawiamy nic dla pieska 😉 Wszystko z powrotem ląduje w garze – piesek najwyżej załapie się na kawałek gotowej galarety 🙂 Ja pod koniec gotowania (około 45 minut przed) dodaję suszone pokrojone warzywa (oczywiście można dodać klasyczną porcje „włoszczyzny” rosołowej). Wywar sobie „pyrka” na wolnym ogniu,a my tylko raz na jakiś czas zaglądamy czy oby woda się nie wygotowała za bardzo. Po upływie tych kilku godzin, w czasie których możemy sobie na przykład leżeć 😉 należy wyciagnąć kości i mięso i przepbrać składniki. Tutaj jest chwila fajnej zabawy i prac ręcznych 😀 Kości należy dokładnie obrać ze wszystkich tkanek miękkich – po takim czasie gotowania wszystko ładnie odchodzi… Mieso, chrząstki, skórę i wszystko poza koścmi – pokroić na kawałki i wrzucić na powrót do gara z wywarem. Całość powinna być dość gęsta, gdy będzie za dużo płynu – galaretka będzie mniej zwarta. EEAQo.

3wiaessvuv.pages.dev/383

3wiaessvuv.pages.dev/279

3wiaessvuv.pages.dev/396

3wiaessvuv.pages.dev/195

3wiaessvuv.pages.dev/120

3wiaessvuv.pages.dev/393

3wiaessvuv.pages.dev/302

3wiaessvuv.pages.dev/339

3wiaessvuv.pages.dev/292

wywar z kości wołowych